“En iedereen die aan een wedstrijd deelneemt, beheerst zich in alles. Zij nu doen dat om een vergankelijke krans te ontvangen, maar wij om een onvergankelijke te ontvangen. Ik loop daarom niet zonder duidelijk doel en ik vecht zó met de vuist dat ik niet maar wat in de lucht sla. Maar ik oefen mijn lichaam op harde wijze en maak het dienstbaar, opdat ik niet misschien, na anderen gepredikt te hebben, zelf verwerpelijk word.” 1 Korinthe 9:25-27
Het woord dat in deze tekst met ‘krans’ wordt vertaald, wordt op andere plekken vertaald met ‘kroon’. Bijvoorbeeld in Mattheüs 27:29 voor de kroon van dorens van Jesjoea, en in Openbaring 2:10: de kroon van het leven. De Engelse King James vertaling vertaalt ook met ‘crown’. Het woord drukt dus iets uit dat je op je hoofd krijgt, zoals een koning die gekroond wordt.
In de Bijbel is de koning de hoogste (geestelijke) positie. Dit leg ik uit in mijn boek. Jesjoea wordt niet voor niets de Koning der koningen genoemd (Openbaring 17:14). Het zichtbare fysieke symbool voor een koning is een kroon. Door iets dat zichtbaar is op je hoofd, is zichtbaar wat je positie is. Geestelijke zaken zijn niet zichtbaar, toch zijn dát de zaken waar we onze (geestelijke) ogen op moeten richten (2 Korinthe 4:18). Een geestelijke koning draagt een geestelijke kroon. En ten diepste is die alleen zichtbaar voor JHWH. Een kroon is iets dat je op je hoofd krijgt, en ons hoofd staat in de Bijbel symbool voor wat erin zit: onze gedachten. Ook dat leg ik uit in mijn boek. Een voorbeeld is 2 Kronieken 26, waar koning Uzzia als gevolg van zijn ongehoorzaamheid en ontrouw aan JHWH melaats wordt op zijn (voor)hoofd. De plek van de melaatsheid verwijst rechtstreeks naar de oorzaak: leugens en dwalingen in zijn denken. Meer hierover kan je lezen in mijn blog Geestelijke dood en geestelijk leven. Een geestelijke, onvergankelijke kroon heeft dus direct te maken met de gedachten die we in ons hoofd hebben.
Paulus streeft ernaar gekroond te worden met deze onvergankelijke kroon. Maar hij maakt in deze tekst duidelijk dat ons dit niet zomaar komt aanwaaien. Paulus schrijft zelfs dat hij wil voorkomen dat hij verwerpelijk wordt. Blijkbaar kan dat, ondanks onze goede prediking (onderwijs) aan anderen. Paulus gebruikt de term ‘vechten’. We moeten er moeite voor doen, we moeten ervoor vechten, zoals iemand die aan een wereldse wedstrijd deelneemt. Het is een strijd. En de geestelijke strijd, is de strijd tussen Zijn waarheid en leugens en dwalingen vanuit de mens in ons hoofd.
Een vergankelijke kroon is een aardse kroon. Die staat symbool voor werelds aanzien, zichtbare kronen. Deze dingen zijn vergankelijk, ze zullen vergaan. Als we ons leven daarvoor ingezet hebben, dan hebben we gevochten en gestreden voor zaken die niet blijvend zijn. Dan hebben we onze ogen gericht op uiterlijkheden, niet op onze innerlijke mens.
Om een onvergankelijke kroon te ontvangen, moeten we volgens Paulus niet zomaar wat in de lucht slaan, maar leven met een duidelijk doel. Wat is dat doel?
“Want hen die Hij van tevoren gekend heeft, heeft Hij er ook van tevoren toe bestemd om aan het beeld van Zijn Zoon gelijkvormig te zijn.” Romeinen 8:29
We zijn bestemd om aan het beeld van Jesjoea gelijkvormig te zijn. En we groeien naar Hem toe, als we ons aan Zijn waarheid houden:
“maar dat wij, door ons in liefde aan de waarheid te houden, in alles toe zouden groeien naar Hem Die het Hoofd is, namelijk Christus.” Efeze 4:15
Ook hieruit blijkt weer dat onze (wed)strijd de strijd is tussen Zijn waarheid en de leugens en dwalingen vanuit de mens.
“Daarom verliezen wij de moed niet; integendeel, ook al vergaat onze uiterlijke mens, toch wordt de innerlijke mens van dag tot dag vernieuwd. Want onze lichte verdrukking, die van korte duur is, brengt in ons een allesovertreffend eeuwig gewicht van heerlijkheid teweeg. Wij houden onze ogen immers niet gericht op de dingen die men ziet, maar op de dingen die men niet ziet; want de dingen die men ziet, zijn tijdelijk, maar de dingen die men niet ziet, zijn eeuwig.” 2 Korinthe 4:16-18
