Donderpreekjes?

Soms krijg ik de opmerking dat wat ik schrijf zo negatief is. Dat ik zo negatief schrijf over de mens. Dat het donderpreekjes zijn. In Hem zijn we toch volmaakt? En zo ziet Hij ons toch ook? Ik begrijp wel dat het zo kan overkomen, vandaar dat het me goed leek om hier een blog aan te wijden.

Wat ik schrijf gaat met name over de staat van ons hart en denken. Ten opzichte van het hart en denken van JHWH. Hoe je het ook wendt of keert, in die vergelijking komen we niet positief uit de bus. De Bijbel gebruikt hier verschillende symbolen voor, waardoor deze boodschap op praktisch elke bladzijde van de Bijbel terugkomt. Het is iets wat JHWH blijkbaar heel duidelijk wil maken, alsof Hij het door een megafoon schreeuwt. 

Wil dat dan zeggen dat Hij ons niet lief heeft? Of dat Hij als een straffende God hoog in de hemel op ons zondige mensen neerkijkt met minachting? Nee, dat geloof ik niet. Het is júist omdat Hij ons liefheeft. JHWH heeft lief, Hij ís liefde. En Zijn liefde wil dat we ons laten bevrijden van de staat van ons menselijke hart en denken. Zijn liefde wil dat we niet langer worstelen met wat in ons hart en denken is, wat niet Zijn waarheid is. Want Zijn waarheid maakt vrij (Johannes 8:32, 33). Hij wil dat we vrij worden, steeds meer.

Wat we misschien niet altijd goed realiseren, is dat Hij ons wil bevrijden van iets waar we misschien van denken dat we daar geen last van hebben … totdat we ervan bevrijd zijn. Zoals ongelovige mensen niet weten wat ze missen, totdat ze tot geloof komen. Hij wil dat we gaan leven naar Zijn wil, in alle opzichten. En dat begint met Zijn wil in ons denken en hart. Dat begint met Hem op de troon. Dat begint met steeds meer van Hem, steeds minder van mij (Johannes 3:30). Dat begint met Zijn Koninkrijk (Mattheüs 6:33, Lukas 17:21), in plaats van mijn koninkrijk. Dat begint met Zijn waarheid in ons denken en hart.

Dat wil Hij niet om de Goddelijke tiran uit te hangen. Dat is menselijk gedacht, omdat de gevallen wereld zo in elkaar zit. Hij is onze Maker, zou Hij niet weten wat het beste voor ons is? Het is een grote dwaling om te denken dat we het zelf beter weten, dat we zelf wel weten wat goed voor ons is. Dat we zelf wel weten wat waarheid is. Hij wil dat we dat opgeven, stapje voor stapje. Hij wil ons daarvan bevrijden. Zijn waarheid, tegenover onze dwaling. Dat is geestelijke groei. En dat maakt vrij. Zo worden we, door Zijn waarheid, steeds meer gevormd naar Zijn beeld (Efeze 4:15).

En tenslotte, als Zijn Woord waarheid is (Johannes 17:17), en Zijn waarheid vrijmaakt (Johannes 8:32,33), dan is het natuurlijk enorm belangrijk dat we Zijn Woord wel juist begrijpen. Dan moeten we onderzoeken hoe Híj wil dat we Zijn Woord begrijpen. In plaats van ‘eigenmachtige’ uitleg vanuit de mens (2 Petrus 1:20). Ik begrijp goed als je denkt dat ook ik de Bijbel ‘eigenmachtig’ uitleg. Of als je denkt dat dit weer een zoveelste manier is van de Bijbel uitleggen, die naast alle andere – zelfs tegensprekende – uitleggen staat. Het is aan jou om wat ik schrijf in de Schriften te onderzoeken (Handelingen 17:11). En ik sta altijd open voor eerlijke vragen.

USA